Daarom hadden we besloten om geen ontbijt te nemen. De door ons geregelde taxi stond stipt om half 9 voor ons klaar. Hup de tassen er in en weg wezen! Na een taxiritje van pak hem beet 20 minuten stonden we in het haventje van Kuala-Besut.
Na ons bij de Jeti, de boot te hebben gemeld was er nog even tijd voor een ontbijt. De boot vertrok om half 10. Na een smakelijk ontbijt van brood met ei of pancakes was het al snel half 10. Na een gejaagde wandeling door een straatje, omdat men nu blijkbaar ineens wel haast had konden we plaats nemen in een voor ons inmiddels zeer bekende boot. Het enige verschil was dat deze voorzien was van twee enorme buitenboordmotoren in plaats van 1!
Nadat alles en inclusief de bagage een plekje had gekregen, stoven we de haven uit op weg naar het eiland Perhentian Kecil. De zee leek rustig maar met af en toe een klap op het water waarbij je oef zei! Gingen we toch met hoge snelheid op het eiland af.
Wij moesten er uit op "Coral beach". Ik had met veel over en weer gemail voorlopig 1 overnachting op het eiland kunnen regelen. Dit was gelukt in het Shari-la Resort Pulau Perhentian. Niet wetende wat we kunnen verwachten stuift het bootje op het eiland af. Na een minuut of 40, tekenen zicht de contouren af van iets wat op menselijke aanwezigheid lijkt. Het lijkt zelfs wel een beetje tropisch ook! 
Uiteindelijk zien we een soort aanlegsteiger op doemen en even later ligt het bootje hier. Bij het uitstappen kijk je direct in het kraak heldere water. Direct zie je tientallen vissen zwemmen in de meest prachtige kleuren. Joepie we zijn er. 
We lopen over de steiger naar het met grote letters aangegeven resort. We betreden de lobby en worden vriendelijk welkom geheten door het personeel.
Na de gebruikelijke formaliteiten zin we klaar om naar onze kamer te gaan.
Echter deze is nog niet klaar. Dit wordt rond 1 uur. Het is nu half 11 dus we hebben nog even te gaan. Ik probeer gelijk of ik nog een paar nachten geregeld kan krijgen. Dit lukt niet voor het komende weekend maar de maandag moet geen probleem zijn. Ik zou zelfs de zelfde kamer als nu kunnen krijgen, 501! Dit leek ons wel wat. Dus doe maar. Dit hield dus in dat we nog 2 nachten op het eiland moeten zien te regelen. Daar we toch nog niet in de kamer mochten besloten we dit gelijk maar te doen. We lieten onze bagage hier in een afgesloten ruimte achter.
Vanuit het resort waar we de eerste nacht hadden geboekt, keken we gelijk uit over geheel Coral Beach. Aan het einde was nog een accommodatie. Ok, daar maar eens vragen of ze nog een plekkie voor ons hebben. Na een prachtige wandeling over het strand kwamen we bij Senja Bay Resort. Bij de receptie vroegen we na of er mogelijk plaats voor ons was. Dit was er met 1 maar. We moesten na de eerste nacht verhuizen naar een andere kamer omdat deze de volgende dag geboekt was door anderen. Gezien de lokatie en de wetenschap na dagen te hebben ge-e-maild met diverse hotels, hostels, hutjes en wat al niet meer en steeds alles vol, besloten we maar om het te doen. Het is niet ideaal maar het zij zo!! Zo onze nachten waren geregeld. Nu eens het eiland verder verkennen. Via een kaartje bleek dat je in 10 minuten van de ene kant naar de andere kant van het eiland kunt lopen.
Wij begonnen aan de tocht naar Long beach. Nadat we tussen de appartementen van het Ombak Resort waren gelopen ging het pad flink omhoog. Daar liepen we "Ewans place voorbij. Vervolgens ging het pad verder omhoog en verder door de het bos. Na de zoveel meter passeerde je diverse backpacker hostels welke ik herkende uit de zoek toch op het internet. Gelukkig hadden die niet gereageerd, dan wel waren vol. Dit zag er niet echt geweldig uit. Je zat dan ook ver van het strand. We liepen verder toen het pad geblokkeerd werd door een lokale bewoner die daar lekker in het zonnetje lag. Hij schrok vervolgens en verdween in de struiken. Wij vervolgde onze weg. Na enige tijd, veel langer dan die 10 minuten verscheen Long Beach. Dit was veel groter dan de kan waar wij zaten. Ook wat massaler! Na hier even rond gekeken hebbende gingen we weer terug. De inwendige mens begon zich inmiddels ook te roeren en uit de Lonely Planet bleek dat Ewans place een aanrader moest zijn.
Dus daar maar een tafeltje uit gezocht en ons tegoed gedaan aan het eten. Inderdaad dit was goed te eten tegen een goede prijs. Inmiddels was het tijd geworden om eens bij ons onderkomen te gaan kijken.
Na een wandeling over het strand wat geen straf was kwamen we aan bij "ons" resort.
Een mannetje met de sleutel liep vooruit en opende ons kotje voor de nacht. Het zag er aardig uit zowel van binnen als van buiten. Het uitzicht over romantic beach was ook wel ok. Nadat de man het licht en de airco had ingeschakeld verdween hij weer. Dylan inmiddels stuiterend. Die wilde de zee wel in kleedde zich vervolgens om en ging in een drafje naar het strand. Na 5 minuten kwam hij helemaal enthousiast terug! "Er zitten hier allemaal vissen die je zo kunt zien zwemmen, kom snel" zelfs Rachel die af en toe helemaal vergroeid met haar telefoon was kon dit niet laten gaan. Snel hees zij zich in haar zwem goed en ging later gevolgd door Yvon en mij naar het strand. Na het huren van een viertal duikbrillen en snorkels zagen ook wij dat Dylan niets te veel had gezegd. Het was hier prachtig.
Zo zwommen we een aantal uren rond. Na enige tijd kwam ook de rest er achter dat hier een visje zwom welke nogal op zijn privacy is gesteld. Dit was mij al eerder duidelijk geworden. Toen ik dit aangaf werd het met hoon gelach weggewuifd. Echter na enige tijd kwamen die andere er ook achter dat papa niet zomaar iets zei.
Deze visjes werden van dat moment af "bijt visjes" genoemd.
Dit visje heeft een holletje in het koraal en verdedigd dit tegen indringers. Het maakt hem niet uit of je een 10 cm grote vis bent of een 1.83 lange vent, hij bijt gewoon! Na deze constatering was de lol er die dag af.
Nadat we ons gedoucht en aangekleed hadden was het alweer tijd voor het avond eten. Daar ons de lunch bij Ewans place goed bevallen was besloten we on daar ook voor de avond te gaan eten.
Nadat we daar weer een aantal lokale gerechten met smaak en soms wat pittig hadden gegeten werd het tijd om naar ons huisje te gaan en de schone bedden te gaan op zoeken. Daar dan lekker weg te dromen over palmbomen, strand en bijt visjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten