Dag 13 Kuching dag 1

De dag begon we draaide ons nog een keertje om voordat we ons aankleedde en een etage lager gingen om te ontbijten. Het fijne was dat we schone kleren aan konden. Ik was de avond daarvoor gewapend met een fles wasmiddel welke we al sinds de eerste dagen Kuala Lumpur met ons mee droegen, naar een om de hoek gelegen wasserette geweest en daar alle vuile was in een wasmachine voor 14 kg gestopt. Deze waste alles weer lekker schoon. Vervolgens alles in de mega grote droger en na een uur was gewassen en gedroogd voor 12 ringgit (€2,75)

Beneden stond het bekende backpacker ontbijt op ons te wachten. Echter hier zat nog een plusje bij! Ze hadden hier pindakaas!! Dit was een welkome aanvulling op ons ontbijt.
Nadat we een paar geroosterde boterhammen pindakaas met suiker op hadden samen met een kopje thee, namen we even de tijd voor ons zelf.




Na de middag stond er namelijk op de planning om naar het Sarawak Cultural Village te gaan. Via de jongen van het hotel werd er taxibusje geregeld waar mee we naar het park zullen gaan. Na een half uurtje kwam er een busje voor rijden waar we instapten. In dit bus je zat nog een Australisch gezin en een paar lokale mensen.
Voor ons gevoel en volgens het kaartje wat wij gezien hadden was dat Cultural Village vlak bij. Dit vlak bij bleek ongeveer ander half uur rijden te zijn met een snelheid van rond de 80 à 100 km/u over af en toe onverharde wegen.

Na die ander half uur waren we er. Yvon had in het hotel de toegangskaarten al gekocht. Bij de ingang van het park kreeg je een Sarawak paspoort dit was een boekje waar je stempels kon verzamelen door het gehele park. De eerste kregen we gelijk bij binnen komst. Het park lag rond een meertje hier staan diverse woningen van de volkeren welke voorkomen in Sarawak. Sarawak is de onderste provincie van Borneo.
In deze huizen zaten mensen welke behoren tot de originele stam welke daar in het verleden had gewoond. We gingen het eerste huis binnen dit was het "mannnenhuis". In dit huis woonde de voormalige koppensnellers van Borneo.
Zo had je diverse huizen, Longhouses, paalwoningen. Ook was er een huisje waar je met een originele blaaspijp waar vroeger pijltjes met dodelijk gif mee werd weg geschoten.
We liepen zo van het ene huis naar het andere. In ieder huis of hut kreeg je een stempel in je paspoort.
Nadat we alle huisjes gehad hadden was het bijna tijd voor de show. Eerst aten we nog even een ijsje. Vervolgens naar de show. In een heerlijk geairconditioneerd theater werden diverse streek gebonden dansen op gevoerd. Daar er in dit theater een goede 3G verbinding was kon ik gelijk even de vluchten tussen Kuching naar Kuala Lumpur en Kuala Lumpur naar Kota Bharu regelen. Dit lukte en we gingen dit keer met Malaysian Airlines vliegen.
Na de show waar bij de kinderen ook nog even op het podium op mochten om een dansje te doen!
We verlieten vervolgens het park. Buiten het park namen we plaats op een bankje waar we nog even op ons busje voor de terug reis moesten wachten. Na enige tijd verscheen het busje en zat er weer een diversiteit aan mensen in. Dit keer zat er een meisje uit Spanje naast ons. De terug reis verliep gevoelsmatig een stuk sneller door het geklets over van alles en nog wat. We kwamen weer uit bij onze logde. Na even onze spullen te hebben weggelegd gingen we maar eens kijken om wat te eten. Er zou aan de overkant van de rivier een food-court moeten liggen. Wij liepen vervolgens vanuit ons hotel naar de rivier. Langs deze rivier liep een promenade waar allerlei stalletjes en kraampjes stonden. Daar vroegen we even hoe we naar de overkant konden komen. Zij wezen ons een eindje verderop waar je op een bootje kon stappen.
Wij vervolgens daar heen gelopen en mochten we naar de overkant voor 1 ringgit pp. Nadat we aan de overkant waren, zou er achter die food-court volgen onze hotel man een nog betere eet gelegenheid zijn. Wij hebben gezocht en gezocht maar die hebben we niet kunnen vinden.
Dan toch maar bij de food-court aan het water. Na de diverse loketten te hebben afgelopen, er waren er ook nog een aantal gesloten maakte we onze keuze.

Hoe het heet weet ik niet meer maar het was iets van gebakken rijst met boontjes en kip en een blikje frisdrank. Uiteraard koste het weer geen drol! Nadat we dit hadden opgegeten werd het weer tijd voor de overtocht. Het rare was dat we nu maar 2 ringgit voor z'n 4en hoefde te betalen. Waren we op de heen weg mooi getild zeg!!
Nadat we nog even langs de waterkant waren gelopen werd het tijd voor bed.
Nadat de hele firma weer gedoucht, tandengepoetst en slaap gereed was, was het zomaar weer laat.