Er stond nu niets meer op het programma. Dan alleen de boel opruimen, inpakken, ontbijten en terug naar het hoofd kwartier van Uncle Tan.
Er werden nog wat email adressen uit gewisseld. Vervolgens werd alles in de boten geladen. Er was gisteren avond een nieuwe groep mensen aangekomen in het kamp. Daarbij was een Chinees gezin met een kind. Deze hadden alles bij elkaar gegild vanwege de beestjes die er waren. Ze hadden besloten om maar gelijk weer weg te gaan en zaten deze ochtend bij ons in de boot terug. Met een boot top zwaar geladen voeren we terug. Na een uurtje varen kwamen we aan waar we 2 dagen geleden in de boot waren gestapt. Na de spullen te hebben overgeladen naar de busjes reden we vervolgens in konvooi terug naar Sepilok waar Uncle Tan gevestigd is.
Wij hadden daar nog een extra nacht geboekt en brachten onze spullen naar de kamer. We hebben geluncht en daarop weer in het busje samen met het Amerikaanse stel op weg naar het orang oetang rehebalitation center. Dit is een centrum waar ontheemde orang oetangs worden opgevangen en terug in de natuur worden gebracht. Deze dieren zitten in een beschermd oerwoud waar ze zich zelf moeten redden. Als een soort hulp zijn er voederplaatsen wanneer ze honger hebben en ze het niet in het wild kunnen vinden terecht kunnen.
Om 3 uur die dag is het voer moment. Op zich goed voor de dieren maar jammer voor ons kwam er maar 1 man van de jungle wat de naam orang oetang betekend. Na nog even gewacht te hebben kwamen er echt niet meer. Met de reguliere lijnbus reden we terug naar uncle Tan.
Daar namen we afscheid van Kyle en Stephanie en gingen wij naar binnen om de laatste maaltijd bij Uncle Tan te nuttigen.
Na het eten gingen we naar onze kamer om te douchen in een echte Maleisische toiledouche!
Na deze verfrissende ervaring, er is daar alleen koud water gingen we na 3 nachten zweten nu eindelijk geairconditioneerd slapen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten