maandag 21 juli 2014

Vlucht en aankomst Kuala Lumpur

Nog een goed uur vliegen wanneer ik dit typ. Dan zijn we in Kuala Lumpur.

 Hieraan vooraf hadden we eerst bij oma een broodje gegeten en had zij ons met haar toet naar het station gebracht van waar we met de trein naar Schiphol reden.
De eerste vlucht was goed. We hadden een kwartiertje vertraging. Naast ons, lees Rachel en mij zaten twee dames welke werkzaam waren voor Calvin Klein. Zij waren op weg naar Istanbul voor inkoop van stoffen voor de volgende collectie. Rachel vond dit wel "cool" Na aankomst op Istanbul moesten we even wachten tot bekend was vanaf welke gate we vertrokken naar Kuala Lumpur. Toen dit bekend was liepen we met al onze bagage, te weten 4 koffertjes.. Want wij reizen met alleen handbagage. Dit was al een uitdaging op zich om alles mee te krijgen wanneer je maar 8 kg pp kan meenemen. Nadat we de gate hadden gevonden, even hadden gewacht mochten we vlucht TK60 een Airbus A340 betreden. Op onze stoelen troffen we een compleet verrassing pakket van Turkish Airlines aan bestaande uit een kussen, deken, sloffen, oordopjes, sokken en een koptelefoon aan. Kort nadat we ons in de stoelen hadden genesteld, stegen we op. Nu hebben we bijna 10 uur in dit vliegtuig gezeten.

Na een half uur begaf mijn entertainment scherm het. Zodoende heb ik afgewisseld met zo nu en dan wat eten met mijn ogen dicht gezeten.... Veel kan ik dan ook niet vertellen van de vlucht. Af en toe keek ik naar buiten en wanneer er geen wolken waren zag ik het landschap veranderend onder mij door trekken. Inmiddels wakker geworden een licht  ontbijtje achter mijn kiezen onderga ik de turbulentie welke momenteel het vliegtuig hevig heen en weer schud..
De overige de Vriesjes lijken de vlucht voor zover ook goed door gekomen te zijn.
Behalve dat het bleek dat 1 passagier welke vlak bij Rachel en Yvon zat het eten zo lekker vond dat hij het terug gaf in het bekende zakje! Hiervan werden zij ook enigszins onpasselijk. Na het aan wat anders denken!! Kwamen zij hier toch weer doorheen!
Dylan en ik hebben hier weinig van mee gekregen!
Zo nog 50 minuten en dan staan we weer met beide benen op vaste grond.
Toch ook weer lekker!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten